Majonez domowy

Przygotowanie domowego majonezu jest bardzo proste, a według tego przepisu również i szybkie. Majonez kupiony w sklepie nie zawsze nam smakuje, często ma konsystencję niewłaściwą do naszych potrzeb, o konserwantach już nie wspomnę.

Domowy majonez mojego przepisu jest gęsty i można nim dekorować potrawy. Jeśli potrzebujecie bardziej rzadkiego majonezu sałatkowego wystarczy dodać do niego trochę wody. Przygotowując majonez w domu mamy wpływ na jego smak, w zależności od upodobań może być bardziej lub mniej kwaśny, słony czy pikantny. Wystarczy dodać więcej soku z cytryny, soli  lub musztardy i mamy majonez o smaku jaki lubimy.

Bulion warzywny - podstawa domowych zup.

Bulion warzywny stanowi bazę większości zup, które gotuję. Kiedyś gotowałam zupy głównie na bulionie drobiowym, ale z powodów zdrowotnych zmieniłam ten zwyczaj. W moim domu zupy jada się na śniadanie, obiad i kolację, więc co najmniej dwa razy w tygodniu gotuję duży garnek bulionu.

Wystarczy obrać warzywa, pokroić, zalać wodą i można zapomnieć na 2 godziny o gotującej się zupie. 

Dobry, esencjonalny bulion warzywny nie tylko nadaje zupom wyśmienity smak, ale jest również pyszny podany z makaronem lub kaszą jaglaną. 

Jeśli podaję bulion warzywny na obiad lub kolację dolewam odrobinę oliwy z oliwek, aby powstały tak sympatycznie wyglądające ,,oczka" jak na zdjęciu poniżej.

Obiadowa sałatka z buraczków i jabłka

Kiedyś buraki nie należały do moich ulubionych warzyw. Znałam je z dzieciństwa jako mało doprawioną paćkę, której nieodłącznie towarzyszył kotlet mielony;) 

Dopiero dzięki tej sałatce przekonałam się, że buraczki są pyszne.

Sałatka ma przyjemny i wyrazisty słodko-kwaśny smak. Jest doskonałym dodatkiem do dań obiadowych. 

Sałatkę z buraczków najbardziej lubię w towarzystwie kaszy jęczmiennej lub ziemniaków, to zdrowe i proste jedzenie.

Na moim blogu znajdziecie przepisy na przepyszne dania z burakami, szczególnie polecam sałatkę z pieczonych buraczków.

Łazanki z kapustą

Łazanki z kapustą, to typowo domowa potrawa, w restauracyjnym menu nie występująca, ewentualnie serwują ją bary mleczne. Znają ją chyba wszyscy, ale dla porządku dodam, że łazankami nazywa się makaron jajeczny pokrojony w duże kwadraty, prostokąty lub romby (kształt nie ma znaczenia:)

Jeśli ugotujemy dobrej jakości kapustę z grzybami lub pieczarkami, dodamy domowy makaron, solidnie przyprawimy, to powstanie pyszne, proste i bardzo sycące danie. 

Można kupić gotowy makaron łazanki, ale ten domowy jest o wiele lepszy i wbrew pozorom nie jest zbyt pracochłonny. Domowy makaron nie musi być przygotowany bezpośrednio przed zmieszaniem z kapustą. Zdarza się, że przygotowuję podwójna porcję ciasta, kroję je na łazanki, suszę na ściereczce (do całkowitego wyschnięcia), przechowuję w szczelnie zamkniętym pojemniku.

Łazanki podaje się z kapustą kiszoną, słodką kapustą lub tak jak lubię z mieszaną kapustą kwaśną i słodką. Suszone grzyby nie są nieodzownym składnikiem, często zastępuję je pieczarkami lub w ogóle nie dodaję grzybów.

Z moich obserwacji wynika, że dzieciaki nielubiące bigosu, ochoczo zajadają łazanki z kapustą i grzybami. Chyba nie zrozumiem tej dziecięcej logiki;)

Polenta, bezglutenowy dodatek do zup

Polentę gotuje się z kaszki kukurydzianej lub mąki kukurydzianej. Najczęściej podaje się ją pokrojoną na kawałki z gęstymi sosami mięsnymi, pomidorowymi lub grillowaną. Oprócz tego kaszkę kukurydzianą stosuje się do zagęszczania sosów, zup i jako dodatek do ciast i chlebów.

Mnie najbardziej smakuje polenta jako dodatek do zup. W takiej formie zaczęłam ją dodawać do zupy, gdy mój syn miał 6 miesięcy i objawy alergii pokarmowej. Kaszka kukurydziana jest produktem bezglutenowym więc doskonale nadaje się dla alergików. Dziecko ,,wyrosło" z alergii, a polenta weszła na stałe do naszego menu. Czasem urozmaicam jej smak dodatkiem ostrego żółtego sera albo ziół. 
Polenta pasuje do rosołu, bulionu grzybowego, zup czystych. Kosteczkami z polenty można zastąpić grzanki dodawane do zmiksowanych, kremowych zup.

Z gorącej polenty można również zrobić kluski, które formuje się za pomocą dwóch łyżek. Sposób wykonania takich kluseczek znajdziecie tutaj.

Ekspresowa zupa pieczarkowa z makaronem

Jestem fanką zup, szczególnie takich, które szybko się gotują i nie wymagają wielu przygotowań i produktów. Jeśli się postaram zupa pieczarkową gotuję w kilkanaście minut, a to całkiem dobry czas biorąc pod uwagę, że mały głodomór czeka na obiad po powrocie ze szkoły. Nie dodaję do zupy ziemniaków, bo to wydłuża czas gotowania, a ta zupa ma być ekspresowa;)

Zupę można wzbogacić, dodając marchewkę i pietruszkę. Warzywa trzeba zetrzeć na tarce o grubych oczkach i dodać do podsmażanych pieczarek. 

Jeśli zupę będą jadły dzieci, które nie chcą jeść warzyw lub pieczarek, to można ją zmiksować. Zupa będzie miała przyjemną aksamitną konsystencję i nie trzeba jej zagęszczać mąką.

Ta zupa pieczarkowa ma bardzo delikatny smak, a niewielki dodatek masła sprawia, że trudno powstrzymać się przed zjedzeniem drugiej porcji.

Pieczona pierś gęsi z glazurowanymi buraczkami

Pierś z gęsi piekłam pierwszy raz i okazała się wielkim sukcesem. Nie pamiętam kiedy jakieś danie tak pozytywnie mnie zaskoczyło. Jak już kiedyś pisałam moja rodzina umiarkowanie lubi mięso. Troszkę się obawiałam, że gęsina może nie przypaść do gustu, szczególnie dziecku. Przygotowałam nawet alternatywny obiad;) 

Piekąc piersi gęsi wzorowałam się na przepisie Karola Okrasy, którego przepisy są zawsze perfekcyjnie dopracowane. Troszkę odeszłam od pierwotnego przepisu, ale ideę pomysłu na pieczoną pierś zachowałam.

Prawie wszystkie składniki, który znalazły się na talerzu, były słodkie, lekko słodkie lub słodko-pikantne oprócz ziemniaczanych kluseczek. 

Pierś gęsi była miękka, delikatna i miała korzenno-słodkawy smak. Dodatkiem do niej były buraczki w słodko-kwaskowej glazurze, pieczona gruszka z chutneyem porzeczkowym z chilli i delikatne kluseczki ziemniaczane. Do tego zestawu pasują ziemniaczane kluski: kopytka, kluski śląskie lub gnocchi.

Dziecko popijało obiad kompotem wiśniowym, dorośli pili Bordeaux, które było składnikiem sosu.

Obiad bardzo nam smakował, syn z niecierpliwością czekał kiedy sfotografuję potrawę, żeby zjeść druga porcję;)

Pieczone pierogi z mięsem

Pieczone pierogi robi się nieco szybciej niż tradycyjne gotowane. Wystarczy zagnieść ciasto, przygotować farsz, ulepić pierogi, a następnie piecze się wszystkie pierogi jednocześnie.

Zachęcam do przygotowania pieczonych pierogów, które smakowały całej rodzinie. Ciasto wg tego przepisu, po upieczeniu jest bardzo delikatne i kruche, a na etapie przygotowania pierogów z łatwością można je rozwałkować. 

Przygotowując pierogi w domu, mamy pewność co do jakości użytych składników, szczególnie mięsa. Do farszu można użyć mięsa i warzyw z rosołu i tak będą lepsze niż kupne.

Klasyczne, gotowane pierogi przygotowuję w dużych ilościach i część mrożę. Pierogi pieczone mają tak delikatne ciasto, że nie nadają się do mrożenia. 

Problem nadmiaru pierogów jednak nie zaistniał, postarali się o to domownicy, szczególnie dziecko. 

Składniki ciasta: 

• 320 g mąki pszennej
• 200 g masła
• 100 g gęstej kwaśnej śmietany
• 1 duże jajko 
• 1/2 łyżeczki soli
• żółtko do posmarowania pierogów

Składniki farszu:

• 4 udka kurczaka (bez skóry)
• 2 marchewki
• 1 pietruszka
• niewielki kawałek selera
• 1 duża cebula
• 1,5 łyżki masła
• łyżeczka oleju do podsmażenia cebuli
• sól, pieprz, mielona kolendra, zioła prowansalskie - do smaku

Przygotowanie farszu:

• Udka kurczaka, marchewki, pietruszkę, seler, zalać wodą i gotować, aż mięso będzie miękkie. 
• Ugotowane warzywa i mięso wyjąć wywaru. Wywar zachować do ugotowania zupy.
• Cebulę pokroić w kostkę, podsmażyć na oleju. 
• Mięso oddzielić od kości i zmielić wraz z gotowanymi warzywami i zeszkloną cebulą, przy pomocy maszynki do mięsa.
• Dodać do farszu masło i doprawić do smaku solą, pieprzem, kolendrą i ziołami prowansalskimi.
• Wyrobić farsz na gładką masę.

Przygotowanie ciasta:

• Z przygotowanych składników zagnieść ciasto, nie wyrabiać zbyt długo, bo będzie twarde.
• Z ciasta uformować kulę, zawinąć w torbę foliową i schłodzić w lodówce przez godzinę.
• Ciasto rozwałkować na placek grubości 3-4 mm. Przy pomocy wykrawacza do pierogów lub szklanki, wycinać kółka z ciasta, na środku każdego układać czubatą łyżeczkę farszu.
• Składać ciasto na pół, zlepić dokładnie brzegi i za pomocą widelca docisnąć brzegi pierogów.
• Pierogi układać na blachę wyłożoną papierem do pieczenia, zachowując odległości między nimi. 
• Pierogi posmarować rozkłóconym żółtkiem.
• Pierogi piec przez 20 minut w piekarniku nagrzanym do 200 stopni.

Smacznego

Prażuchy.

Prażuchy, to dziś nieco zapomniana potrawa prostej kuchni wiejskiej. Znana jest pod wieloma nazwami, w okolicach mojego rodzinnego Piotrkowa Trybunalskiego nazywa się ją prażuchy, prażoki lub dusicha. W innych regionach jest to porka, fusier, lemieszka i moja ulubiona nazwa - psiocha:))

Jeden z wariantów tej potrawy dzięki staraniom Koła Gospodyń Wiejskich z Podlesic (woj. śląskie) został wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych  pod wdzięczną nazwą Kluchy połom bite.

Potrawa jest banalnie prosta, ugotowane ziemniaki ubija się na gładką masę wraz z zaparzoną mąką.

Z masy ziemniaczanej formuje się kluski za pomocą łyżki maczanej w tłuszczu.

Prażuchy podaje się okraszone zrumienionym, wędzonym boczkiem lub usmażoną na złoto cebulką.

Są dodatkiem do kwaśnych zup, takich jak: kapuśniak, ogórkowa lub zalewajka. 

Doskonale smakują odsmażone na patelni - mocno przyrumienione  podaje się z kiszonym ogórkiem lub kwaśnym mlekiem.

Kiszone ogórki i cukinie na zimę

Kiszone ogórki znają wszyscy i chyba w każdym domu przechowuje się ,,tajemną, recepturę" na przygotowanie, ulubionych ogórków. Przepisy na słoikowe przetwory prawie bez zmian przejęłam z mojego rodzinnego domu. Ogórki na zimę przygotowuje mój Tata i robi to w sposób godny czarnoksiężnika;) Możecie nie wierzyć jak przeczytacie poniższy przepis, ale wydobycie tajników tego przepisu trwało kilka lat. Tata jest bardzo oszczędny (jak to facet) w udzielaniu informacji. A poza tym jest przekonany, że skoro córka mieszkała w domu 20 lat, to powinna wchłonąć wiedzę przetworowo-wędzalniczo-nalewkową. 

Przepis zdobyłam i teraz dzielę się z Wami. Żeby nie było zbyt łatwo do ogórków dołożyłam małe cukinie.

Teraz mała dygresja na temat kiszonych cukinii. Kupiłam je kilka lat temu na bazarze, od rolnika sprzedającego cukinie, paprykę, pomidory i  zioła (kto bywa na bazarze na Wolumenie, wie o kim piszę). Okazuje się się, że cukinie rosną tak szybko, że nie sposób znaleźć chętnych na ich zakup. Pan Rolnik wpadł na pomysł kiszenia nadmiaru plonów. 

Kiszone cukinie oczywiście różnią się smakiem od kiszonych ogórków, ale można zakisić je razem. Ogórki kiszą się szybciej, więc ułożyłam je na górze, a cukinie potrzebują  jeszcze 2 dni dla dobrego ukiszenia.

Kiszone ogórki i cukinie, można przygotować razem lub osobno, jako kiszonkę małosolną (do zjedzenia na bieżąco) lub jako przetwory na zimę. 

Różnica polega na tym, czy słoiki pasteryzujemy czy nie. Wybór należy do Was. 

Jak dla mnie, są to najlepsze ogórki na świecie, w końcu na takich smakach wyrosłam:) 

Ogórki wg tego przepisu są twarde, kwaśne i nie za słone. Można ich użyć do sałatek, kanapek i przygotowania zupy ogórkowej.

Składniki użyte do wypełnienia słoja o pojemności 4,25 l:

• 1 kg ogórków gruntowych
• 1 kg cukinii (małe, wielkości ogórków)
• 1/2 dużej główki czosnku
• 4 cm obranego ze skórki korzenia chrzanu
• kilka liści chrzanu
• 10 baldachów kopru (może być suszony)

Zalewa (podaję proporcje składników do zalewy, ostateczna ilość zalewy zależy od tego jak ściśle zostaną ułożone warzywa):

• 1 litr zimnej wody
• 1 łyżka soli (kamiennej, niejodowanej)

Przygotowanie:

• Ogórki i/lub cukinie zalać zimną wodą i pozostawić na godzinę.
• Ogórki i/lub cukinie umyć i odciąć końcówki (szybciej się ukiszą). Jeśli do kiszenia używacie grubych (pękatych) ogórków, najlepiej każdego przebić (zrobić dziurkę) na wylot za pomocą patyczka do szaszłyków - zapobiegnie to zbieraniu się wody w ogórkach.
• Na dno wyparzonego słoika włożyć kilka baldachów kopru, ząbków czosnku, kilka kawałków chrzanu.
• Następnie układać cukinie i ogórki.
• Na wierzch dodać pozostałe składniki (koper, chrzan, czosnek).
• Przygotować zalewę i dodać do słoika. Zalewa musi przykrywać wszystkie składniki kiszonki.
• Zakręcić słoik, ale niezbyt szczelnie, aby powstające podczas kiszenia, gazy mogły się wydostawać.
• Ogórki są ukiszone po 5 dniach, a cukinie po 7 dniach.
• Jeśli przygotowujecie słoiki na zimę, należy je zapasteryzować, aby zatrzymać proces kiszenia. 

Pasteryzacja: 

• Jeśli podczas kiszenia zalewa wylała się ze słoików, należy ją uzupełnić gorącą wodą i szczelnie dokręcić wieczka słoików.
• Słoiki wstawić do garnka z letnią wodą (nie wstawiać do gorącej wody, bo mogą pęknąć) i podgrzewać na średnim ogniu do momentu, aż wieczka będą bardzo gorące. 
• Następnie wyjąć słoiki z gorącej kąpieli, jeszcze raz dokręcić wieczka, ustawić go góry dnem, do wystygnięcia.
• Słoiki przechowywać w chłodnym i ciemnym pomieszczeniu.

Smacznego

Ogórki konserwowe najlepsze domowe

Najlepsze, najpyszniejsze, moje ulubione domowe korniszony. Delikatnie słodkie i niezbyt kwaśne. Przepis dostałam od mojej mamy, która robi takie ogóreczki od ... zawsze jak pamiętam. Dziś dzielę się nim z Wami i życzę smacznego, pałaszując pysznego korniszona.

Składniki:

• ogórki gruntowe
• do każdego litrowego słoika: 3 plastry marchewki, 1/2 łyżeczki gorczycy, 5 ziaren ziela angielskiego, 5 ziaren czarnego pieprzu, 2 liście laurowe, 1 pokrojony ząbek czosnku, 1 kwiatostan kopru lub 3 duże gałązki kopru, 2 cm korzenia chrzanu - pokrojony

Zalewa:

• 3,5 litra wody
• 0,5 litra octu spirytusowego 10%
• 8 płaskich łyżek soli
• 2,5 szklanki cukru (1 szklanka=250 ml)

Przygotowanie:

• Do wyparzonych słoików włożyć: plastry marchwi, czosnek, koper, ziele angielskie, czarny pieprz, chrzan, liście laurowe i gorczycę. Umyte ogórki ułożyć ściśle w słoikach.
• Składniki zalewy dokładnie wymieszać i zagotować. Gorącą zalewą zalać ogórki w słoikach, zakręcić wieczka. 
• Następnie pasteryzować słoiki, wstawiając je do do kąpieli wodnej (do 3/4 wysokości słoików) na ok. 15 minut.
• Po pasteryzacji dokręcić wieczka słoików i ustawić je do góry dnem. Słoiki nakryć grubym ręcznikiem i pozostawić do wystygnięcia.

Smacznego

Barszcz czerwony z dobieranymi ziemniakami

Barszcz czerwony z dobieranymi ziemniakami, to jeden ulubionych smaków mojego dzieciństwa i charakterystyczna potrawa dla mojego rodzinnego regionu. Podanie ziemniaków na jednym talerzu wraz z barszczem kompletnie się nie przyjęło w moim warszawskim domu. Ja od dzieciństwa ćwiczyłam dobieranie ziemniaków i barszczu, więc zawsze mnie dziwi, że trzeba je wydawać na osobnych talerzach;) 

Barszcz w tym wydaniu jest lekko słodki o nieco przaśnym zabarwieniu, za sprawą dodatku zakwasu na żurek. Ziemniaki gotuje się osobno i ubija na gładko.

Zazwyczaj potrawę podaje się z ziemniakami obficie udekorowanymi skwarkami z boczku i zrumienioną cebulką. W mojej wersji pominęłam te smaczne, ale kaloryczne dodatki.

Składniki:

• 1 litr bulionu drobiowego lub warzywnego
• 2 średnie buraki
• 6 łyżek zakwasu na żurek (przepis tutaj)
• 2-3 łyżki śmietany 18 %
• 2 liście laurowe
• 2 ziarenka ziela angielskiego
• 3 ziarenka czarnego pieprzu
• sól, cukier, pieprz ziołowy do smaku
• koperek do posypania
• ugotowane i utłuczone ziemniaki

Przygotowanie:

• Zagotować bulion, dodać liście laurowe, czarny pieprz, buraki obrane i pokrojone cienkie plasterki.
• Gotować 20 minut na niewielkim ogniu, wyłączyć gaz i pozostawić zupę do naciągnięcia smakiem i kolorem buraków. Po ok. 20 minutach przecedzić zupę przez sito, na którym pozostaną buraki i ziarenka.
• Czystą zupę zagotować i odlać kilka łyżek do miski. Z odlaną zupą wymieszać zakwas na żurek i śmietanę, a następnie dodać do zupy w garnku.
• Doprawić zupę solą, cukrem i pieprzem ziołowym.

Zupę podać z ugotowanymi ziemniakami ułożonymi na tym samym talerzu (tak jak na zdjęciu) lub ziemniaki podać na osobnym talerzu.
Ziemniaki i zupę obsypać koperkiem.
Ziemniaki można podać z usmażonymi na chrupko skwarkami z boczku i cebulką.
Smacznego

Młoda kapusta z koperkiem, lekko zakwaszana

Trudno sobie wyobrazić lepiej pasujący dodatek do młodych ziemniaczków jak młoda kapusta.Takie danie można przygotowywać przez cały rok, ale wczesnym latem smakuje wyjątkowo.

Młodą kapustę najbardziej lubię z dużą ilością koperku, z lekko maślanym posmakiem. Co najważniejsze jest zakwaszona sokiem z cytryny i dzięki temu wspaniale smakuje.

Tarta z kurkami

Tarty chyba nie da się zepsuć? Piekę je od dawna i jeszcze nie było takiej, która nie była smaczna. Dzisiejsza tarta należy do tych najlepszych wśród smacznych;) 

Jest kurkowo-koperkowa w smaku na chrupiącym, amarantusowym spodzie. Tarty przygotowuję na cieście, które jest mieszanką mąki z amarantusa (to składnik obowiązkowy) i innej mąki (żytniej, pszennej, pszennej pełnoziarnistej). Ciasto nie zawiera masła, więc jest lżejsze niż tradycyjne, dodaje do niego oliwę. Co ważne nie jest to oliwa extra virgin (z pierwszego tłoczenia na zimno), bo nie nadaje się do do pieczenia w wysokich temperaturach. Zrobiłam kilka razy ciasto na bazie oliwy extra virgin i po zjedzeniu takiej tarty bolał mnie żołądek. Dlatego zmieniłam oliwę na właściwą do obróbki w wysokich temperaturach - z wytłoczyn z oliwek.

Tarta z kurkami jest banalnie prosta w przygotowaniu. Jedynie należy bardzo dokładnie oczyścić grzyby z piasku, aby nie chrzęścił w zębach podczas konsumpcji. Płukanie grzybów należy powtórzyć kilka razy. Wkładam grzyby do dużej miski, zalewam dużą ilością wody, mieszam rękami i przekładam (ręcznie) na sito. Piasek z grzybów pozostaje na dnie miski. Czynność powtórzyć 2-3 razy. A później pozostaje przygotowanie tarty, ale to już sama przyjemność.

Składniki farszu:

• 400 g kurek
• 2 średnie cebule
• 3 jajka eko
• 1/4 szklanki śmietanki 18%
• kilka łyżek posiekanego koperku
• 1 łyżeczka mielonej kolendry lub pieprzu ziołowego
• sól do smaku
• 2-3 łyżki masła klarowanego

Przygotowanie farszu:

• Kurki oczyścić dokładnie z piasku. Wypłukać kurki w dużej ilości wody, aby pozbyć się reszty piasku, odsączyć z wody na sicie.
• Pokroić kurki i krótko podsmażyć na klarowanym maśle. Dodać drobno pokrojone cebule, lekko posolić i nadal smażyć.
• Kurki puszczą wodę, która powinna odparować. 
• Gdy kurki będą miękkie, a woda odparuje, przyprawić do smaku solą i kolendrą.
• Po wyłączeniu gazu dodać do farszu posiekany koperek.
• Gdy farsz będzie wystudzony, dodać do niego jajka ,,rozkłócone" ze śmietaną i doprawione solą i mieloną kolendrą.
• Wyłożyć farsz na schłodzony spód tarty.
• Piec tartę ok. 20 minut w temperaturze 180 stopni, do ścięcia jajek.

Składniki ciasta:

• 1 szklanka mąki z amarantusa
• 1 szklanka mąki pszennej
• 1/2 szklanki oliwy z oliwek lub oleju ryżowego
• 1/2 szklanki zimnej wody
• 1 płaska łyżeczka soli

Przygotowanie ciasta:

• Wymieszać składniki i zagnieść ciasto (nie trzeba schładzać). Ciasto jest gotowe gdy przy wyrabianiu odchodzi od ścianek miski. Jeśli będzie za suche, dodać trochę wody.
• Wyłożyć ciasto na duża formę do tarty, wysmarowaną olejem. Ponakłuwać widelcem powierzchnię ciasta.
• Piec 15-20 minut do zrumienienia w temperaturze 180 stopni. 
• Wyjąć z piekarnika, pozostawić do wystygnięcia. Nie nakładać farszu na gorący spód!

Smacznego

Jeśli lubisz tarty, zobacz również:
tarta z zielonymi szparagami
amarantusowa tarta z marchewką i fenkułem

Chleb żytnio-pszenny z gruszką

Potrzeba matką wynalazków, w koszyku z owocami dojrzewają gruszki, a chętnych do konsumpcji brak. Zaczęłam się zastanawiać jak zagospodarować te mocno dojrzałe owoce. Przypomniałam sobie o chlebie z gruszką, o którym czytałam na blogu Leśny Zakątek. Od jego autorki sporo dowiedziałam się o pieczeniu chleba. 

Chleb udał się znakomicie, ma chrupiącą skórkę i delikatny środek. Niewielka ilość zakwasu sprawia, że chleb nie jest kwaśny w smaku. Dodatek gruszki nie ma wpływu na smak chleba, przyspiesza fermentację zaczynu i dodaje wilgoci chlebowi.

Składniki zaczynu:

• 45 g zakwasu z mąki żytniej razowej
• 100 g mąki żytniej typu 720
• 100 g lekko ciepłej wody
• 150 g startej na tarce, dojrzałej gruszki (ze skórką)

Składniki ciasta właściwego:

• 395 g zaczynu
• 140 g mąki pszennej pełnoziarnistej
• 250 g maki żytniej typu 720
• 85 g startej na tarce, dojrzałej gruszki
• 130 g letniej wody
• 1/2 łyżki octu jabłkowego
• 2 łyżeczki soli

Przygotowanie zaczynu:

W misce wymieszać składniki zaczynu. Miskę nakryć czystą ściereczką, odstawić w ciepłe miejsce na 10-12 godzin.

Przygotowanie ciasta właściwego:

• Wodę, ocet jabłkowy i sól wymieszać dokładnie.
• Obie mąki dokładnie wymieszać i przesiać przez sito.
• Gruszkę zetrzeć na tarce i dodać do zaczynu.
• Wodę i mąkę dodawać stopniowo do zaczynu.
• Ciasto mieszać przez kilka minut do uzyskania jednolitej masy.
• Formę na chleb (26x12 cm) posmarować olejem i posypać otrębami.
• Przełożyć ciasto do foremki przy pomocy łyżki. Wygładzić powierzchnię ciasta przy pomocy łyżki zwilżonej w wodzie. 
• Wierzch ciasta posypać mąką razową lub otrębami.
• Blaszkę z ciastem przykryć ściereczką, odstawić w ciepłe miejsce do wyrośnięcia.
• Po ok. 2 godzinach ciasto powinno lekko wyrosnąć, tak aby wypełniało blaszkę po brzegi.
• Nagrzać piekarnik do 230 stopni.
• Przed włożeniem ciasta do piekarnika, powierzchnię ciasta spryskać wodą oraz spryskać wnętrze piekarnika (robię to przy pomocy spryskiwacza do kwiatów).
• Piec chleb w 230 stopniach przez 15 minut. 
• Następnie zmniejszyć temperaturę do 190 stopni i piec jeszcze 35 minut.
• Po zakończeniu pieczenia wyjąć chleb z foremki, zawinąć w lekko wilgotną ściereczkę (moczę ściereczkę w wodzie i mocno odciskam, aby była lekko wilgotna) i pozostawić na kratce do studzenia ciasta do całkowitego wystygnięcia.

Smacznego

Jeśli lubisz chleb na zakwasie, zobacz również:

chleb staropolski

chleb staropolski marmurkowy

Wegetariański kapuśniak z młodej kapusty

Kapuśniak z młodej kapusty to jedna z najsmaczniejszych letnich zup. Jest bardzo delikatna i tak smaczna, że trudno poprzestać na zjedzeniu tylko jednej porcji. 

Zupę przygotowuje się bardzo szybko i przyjemnie - wystarczy pokrojone warzywa, podsmażyć na maśle i krótko gotować. Ten kapuśniak, będzie smakował osobom, które nie lubią ciężkich, zabielanych śmietaną zup. Jedynym kalorycznym dodatkiem jest masło klarowane, dodałam go niewiele, więc nie ma to wpływu na ,,lekkość" zupy. 

Pod koniec gotowania dodaję koperek i sok z cytryny, dzięki temu zupa ma letni smaki i aromat.

Zupa pomidorowa

Pomidorową, ulubioną zupę Polaków, gotuje się w każdym domu. Jedni lubią pomidorową bardzo kwaśną, inni wręcz słodką, ze śmietaną lub bez. Przyprawienie zupy to kwestia gustu, tradycji rodzinnej, przyzwyczajenia. 

Zamieszczam przepis bazowy - na domową pomidorówkę, bez dodatku kostek rosołowych, czy mącznych zagęstników. 

Zupę pomidorową gotuję na bazie rosołu i wykorzystuję również ugotowane warzywa z rosołu. Pomidorowy charakter nadają zupie pomidory z puszki. Zmiksowane warzywa, zagęszczają zupę i nadają jej delikatnego smaku.
Zupa jest bardzo smaczna, delikatna, lekko kwaśna, śmietankowa, naprawdę godna polecenia.

Mam nadzieję, że przepis przyda się szczególnie ,,młodym kucharzom", którzy szukają przepisu na prawdziwie domową zupę pomidorową.

Składniki:

• gotowane warzywa z rosołu (marchewka, korzeń pietruszki, cebula, seler, seler naciowy, nie dodajemy pora)
• 1,5 litra rosołu drobiowego lub drobiowo-wołowego
• puszka pomidorów bez skóry (400 g)
• 1 łyżka cukru trzcinowego
• 100 g śmietanki 30% (taka tłusta śmietanka łatwo rozpuszcza się w zupie i nie tworzy grudek)
• kilka gałązek zieleniny (natka pietruszki, lubczyk, koperek lub bazylia - każdy pasuje do zupy pomidorowej)
• 2 liście laurowe
• sól do smaku

Przygotowanie:

• Do rosołu dodać warzywa, pomidory, cukier i zieleninę. 
• Gotować na niewielkim ogniu przez ok. 20 minut.
• Wyjąć z zupy zieleninę i liście laurowe, a następnie po przestudzeniu bardzo dokładnie zmiksować zupę.
• Dodać śmietankę i zagotować zupę pomidorową.

Przyprawić zupę wedle upodobań:

- dodać trochę wody - gdy będzie zbyt gęsta, 

- dodać soli

- dodać passatę (przecier pomidorowy), soku pomidorowego lub odrobinę koncentratu pomidorowego - gdy będzie mało kwaśna

- dodać więcej cukru

- dodać więcej śmietanki

Zupę serwować z ryżem lub makaronem, posypaną zieleniną.

Smacznego

Jeśli szukacie pomysłu na prawdziwie domową zupę, zobaczcie również:
rosół lubczykowy
zupa chrzanowa
żurek staropolski
zupa z soczewicy
rozgrzewająca zupa z klopsikami
barszcz ukraiński
botwinka

Rosół lubczykowy

Rosół to moja ulubiona zupa. Od kiedy znalazłam ,,własne sposoby" na super klarowny i aromatyczny rosół, gotuję go bardzo często i w różnych wersjach. Rosół jest najsmaczniejszy zaraz  po ugotowaniu, gdy pozostaje niezjedzony jest bazą dla innych zup. 

Rosół gotuję z drobiu lub wołowiny z dużą ilością warzyw. Nigdy nie dodaję kostek rosołowych, czy przypraw typu vegeta, mogłyby tylko zepsuć pyszną zupę. Wystarczy wybrać mięso i warzywa dobrej jakości, trochę soli i mnóstwo zieleniny i wolno gotować, aby powstał doskonały wywar.

Lubczyk jest obowiązkowo dodawany do rosołu w moim rodzinnym domu. Moja mama uprawia lubczyk, który osiąga mega rozmiary (vide wielkość liścia na talerzu na zdjęciu;), więc pomysł na rosół lubczykowy musiał się pojawić wcześniej czy później.

Składniki:

• 3 uda z kurczaka
• kawałek pręgi wołowej (ok. 40 dkg)
• 3 litry zimnej wody
• 4 marchewki
• 2 pietruszki
• 1/2 małego selera
• 2 łodygi selera naciowego
• 1 cebula
• kawałek pora
• 2 ząbki czosnku
• 1 płaska łyżeczka mielonych nasion lubczyku lub suszony lubczyk
• 2,5 łyżeczki soli 
• mały pęczek lubczyku
• kilka gałązek natki pietruszki
• 3 liście laurowe
• 5 ziarenek ziela angielskiego
• 5 ziarenek czarnego pieprzu

Przygotowanie:

• Mięso umyć, z udek kurczaka zdjąć skórę. 
• Mięso przełożyć do garnka, zalać zimną wodą, powoli zagotować.
• Następnie zszumować zupę tzn zebrać łyżką cedzakową pianę z powierzchni.
• Zmniejszyć ogień i dodać obrane marchewki, pietruszki, selera, pora, cebulę (w łupinach, przekrojoną do połowy), liście laurowe, ziele angielskie, pieprz. Dodać 1 łyżeczkę soli.
• Gotować rosół przez 1,5 godziny na wolnym ogniu, nie powinien się gotować tylko lekko ,,mrugać".
• Gdy mięso i warzywa będą ugotowane do miękkości, dodać resztę soli, mielone nasiona lubczyku, natkę pietruszki, 1/2 liści lubczyku oraz dolać zimnej wody (tyle ile wyparowało podczas gotowania). 
• Gotować jeszcze 1/2 godziny na małym ogniu.
• Po zakończeniu gotowania dodać do rosołu pozostałe liście lubczyku i lekko zgniecione ząbki czosnku. 
• Garnek nakryć pokrywką, aby smaki i aromaty przeszły do rosołu.

Jeśli rosół nie będzie od razu zjedzony, wyjąć z niego mięso, warzywa i przecedzić. Pozostawić do wystygnięcia, przechowywać w lodówce.

Smacznego

Jeśli lubisz pyszne domowe zupy, zobacz również:
barszcz ukraiński
krem z pieczonego czosnku
zupa z soczewicy
zupa chrzanowa
żurek staropolski

Kotlety à la Pożarski (kotlety pożarskie)

Kotlety à la Pożarski, są mniej popularną (niż klasyczne z wieprzowiny) wersją kotletów mielonych. Kotlety te przygotowuje się z mielonego / siekanego mięsa kurczaka. Używa się piersi, udek lub chudych okrawków z kurczaka, obowiązkowo bez skóry i ewentulnie z dodaje mielonej cielęciny.

Przepis podstawowy wzbogaciłam o dodatek zieleniny i płatków jaglanych, dzięki temu są smaczniejsze i nie są już ,,pospolitymi stołówkowymi" mielonymi.

Składniki:

• 500 g mięsa z kurczaka (pierś, udka) - użyłam 5 udek bez skóry i kości
• 2 jajka eko
• 1/2 szklanki płatków jaglanych (może być bułka tarta) lub czerstwa kajzerka
• kilka gałązek koperku
• 1 mała dymka ze szczypiorkiem
• sól, pieprz do smaku
• olej kokosowy lub rzepakowy do smażenia
• bułka tarta do panierowania kotletów

Przygotowanie:

• Mięso, koperek i dymkę zmielić w maszynce do mięsa.
• Do zmielonego mięsa dodać jajka, płatki jaglane, doprawić solą i pieprzem.
• Masę mięsną odstawić na kilkanaście minut do lodówki, aby płatki spęczniały. Dzięki temu formowanie kotletów będzie łatwiejsze. 
• Kotlety formować mokrymi dłońmi i panierować w bułce tartej.
• Smażyć kotlety po 2 minuty z każdej strony, następnie dopiekać w piekarniku przez 10 minut w temp. 200 stopni.

Smacznego

Botwinka. Zupa z młodych buraków.

Gdy na straganie z warzywami pojawiają się nowalijki, obowiązkowe je kupuje i z radością zabieram się do gotowania. Kwiecień to początek sezonu nowalijkowego, póki co kupiłam młode buraczki, rzodkiewki i śliczną sałatę. Z nowalijek nie marnuję żadnego  listka, do sałatek wykorzystuję liście rzodkiewki i buraczków.

Dziś ugotowałam botwinkę słodką, pełną warzyw, wiosennie lekką. Zupa smakowała całej rodzinie.

Nie dodałam do zupy liści buraczków, bo ... rozgotowane liście, smętnie zwisające z łyżki, kojarzą mi się jako kulinarny koszmar z dzieciństwa.

Składniki:

• Pęczek młodych buraczków z liśćmi (5 buraczków wielkości śliwki)
• 2 marchewki
• 3 średnie ziemniaki
• mały kawałek selera 
• 1 pietruszka
• 2 listki laurowe
• 3 szklanki lekkiego bulionu z kurczaka
• kilka gałązek koperku
• 1-2 łyżki cukru trzcinowego
• sok z cytryny
• sól, pieprz ziołowy do smaku

Przygotowanie:

• Ziemniaki, marchewki, pietruszkę i selera pokroić w drobna kostkę. Przełożyć do garnka, zalać taką ilością wody, aby zakryła warzywa.
• Dodać liście laurowe i ok. 1 płaską łyżeczkę soli.
• Gotować do czasu, aż warzywa zaczną mięknąć, następnie dodać drobno pokrojone buraczki i łodyżki liści. Buraczków nie trzeba obierać ze skórki, wystarczy dokładnie umyć pod bieżącą wodą.
• Gdy warzywa będą miękkie, dodać bulion i jeszcze krótko gotować zupę.
• Doprawić zupę do smaku cukrem, solą, pieprzem i sokiem z cytryny.
• Zupę podawać posypaną koperkiem.

Smacznego