W sierpniowej Piekarni Amber piekliśmy Tarte flambée, tradycyjny alzacki placek z cebulą i boczkiem, nazywany też alzacką pizzą.
Tarte flambée podobna jest do wypiekanego u nas podpłomyka. Swój rodowód bierze, tak jak podpłomyk, od próbnego wypieku chleba. Za pomocą takich cienkich placków z ciasta chlebowego sprawdzano temperaturę pieca przed pieczeniem chleba. Placek umieszczano w nagrzanym piecu i jeśli po upływie określonego czasu był wypieczony, znaczyło to, że można wkładać właściwy chleb. Jeśli był niedopieczony, należało jeszcze dogrzać piec.
Tarte flambée jak na proste, wiejskie jedzenie przystało jest tłusta, kaloryczna i bardzo smaczna ;)
Można ją podawać na ciepło, ale na zimno będzie również znakomitą przekąską, szczególnie do piwa lub wina.
Mini tarty z jagodami i jeżynami wymagają trochę pracy i zachodu, ale ich smak i uroczy wygląd rekompensują ten wysiłek.
Z podanych składników można przygotować również jedną dużą tartę (forma o średnicy ok. 28 cm). Zajmuje to tyle samo czasu co przygotowanie mini tart, a jest to dobre rozwiązanie jeśli nie macie małych foremek do tarty.
Pamiętajcie aby nie pominąć żadnej z czynności podczas przygotowania spodu tart/tarty. Zawsze należy nakłuć ciasto widelcem, przykryć papierem do pieczenia i obciążyć. Ciasto ładnie się upiecze i nie będzie deformować.
Ważne jest również, aby upieczone i wystudzone ciasto posmarować, czyli stworzyć ,,izolację" od wilgotnego kremu, który rozmaczałby spód tarty.
Sałatka pomidorowa z grzankami wzorowana jest na włoskiej Panzanelli. Odeszłam jednak od oryginalnego przepisu, więc nie nadałam jej włoskiej nazwy.
Zróbcie sobie tą sałatkę teraz, gdy jest sezon na pomidory. Jedna najważniejszych zasad kuchni włoskiej mówi, że danie może składać się z kilku, często mało wyszukanych produktów, ale mają one być najwyższej jakości. Pomidory na sałatką mają być dojrzałe na słońcu, słodkie i najlepiej różnych odmian.
Włosi do tej sałatki używają czerstwego pieczywa, ja zrobiłam grzanki z bagietki na oliwie z oliwek.
Sałatka nie nadaje się do przechowywania, trzeba ją zrobić, schłodzić i zjeść.
Wyrób nalewek jest tradycją w mojej rodzinie dlatego nie może ich zabraknąć również na moim blogu.
Mój Tata specjalizuje się w wyrobie różnego rodzaju alkoholi od nalewek począwszy a na spirytusie kończąc. Pamiętam opowieści mojego dziadka Walentego, o tym jak carscy żołnierze ścigali jego ojca, a mojego pradziadka za pędzenie alkoholu.... notabene spędził za to kilka lat na Syberii.
Dlatego czuję się nieco w obowiązku podtrzymywania tej tradycji rodzinnej;)
Tradycyjne przygotowanie wiśniówki wymaga nieco pracy, trzeba wydrylować wiśnie.
W ubiegłym roku nie drylowałam wiśni tylko sposobem Taty nakłuwałam każdą wiśnię czubkiem noża. Miałam mnóstwo roboty z podziurawieniem 3 kg wiśni.
W tym roku wpadłam na pomysł, aby ugnieść wiśnie tłuczkiem do ziemniaków. Owoce popękały i puściły sok, ale nie będzie z nich pożytku po zrobieniu nalewki. Dzięki tej metodzie nastawienie nalewki trwało 5 minut a nie godzinę.
Sami zdecydujcie którą metodę wybierzecie - ugniatanie, czy drylowanie wiśni. Jeśli pozostawicie pestki w owocach nalewka będzie mieć dodatkowo głęboki migdałowy posmak.
Wypróbuj również przepis na Malinówkę i Pigwówkę.
Chłodnik, to najlepsza zupa na upały. Chłodzi, zaspokaja głód i co ważne jest niskokaloryczny.
Ważne jest, aby rzodkiewki i ogórki dodać do chłodnika tuż przed podaniem, aby były chrupiące i jędrne.
Największym grzechem jest starcie tych warzyw i dodanie do zupy...psuje to cały efekt, warzywa w chłodniku muszą być chrupiące.
Chłodnikowi buraczkowemu smak nadają: buraczki, koperek i czosnek, dlatego muszą się znaleźć w zupie zanim odstawimy ją do lodówki do schłodzenia.
Zupę podajemy dobrze schłodzoną, ale nie lodowatą. Zbyt zimna nie jest smaczna.
